Co grozi za przemyt ?

Holandia jest krajem o jednym z najwyższych dochodów narodowych na świecie. Kraj ten notuje wzrost zamożności społeczeństwa nieprzerwanie od wielu lat. Opieka socjalna i medyczna stoją na wysokim poziomie, a bezrobocie jest niskie. Poza tym kraj ów słynie z polityki tolerancji. Otwartość dotyczy nie tylko różnych kultur i ras, lecz także substancji, za które w innych krajach grozi kara więzienia. Cechy te czynią Holandię atrakcyjnym miejsce wycieczek turystów z całej Europy. Wśród turystów znaczny odsetek stanowią ludzie z Polski.

Jadąc do Holandii warto pamiętać, że to, co jest w tym kraju tolerowane niekoniecznie musi być w Polsce legalne. Inaczej na granicy cudowny wyjazd zamieni się w bolesne zderzenie z rzeczywistością.

Przygotowanie

Przede wszystkim trzeba mieć świadomość, że polskie prawo jest surowe w odniesieniu do przewożenia z innych krajów jakichkolwiek narkotyków. Nie ma rozróżnienia, czy w tym kraju narkotyki są tolerowane, czy też nie. Nie ma także rozróżnienia, czy chodzi o narkotyki miękkie, czy twarde. Co więcej przygotowanie do przewiezienia jest także karalne! Zatem, jeżeli byłbyś kiedykolwiek przesłuchiwany w sprawie narkotykowej powinieneś wiedzieć, że przyznanie się do przygotowania przywozu, nawet niewielkich ilości, jest przestępstwem. Przygotowanie będzie wtedy, gdy jedzie się do obcego kraju z zamiarem przywozu z niego narkotyków. Za takie przygotowanie może być potraktowane: zakup biletu, przygotowanie pieniędzy czy zgromadzenie adresów coffie-shopów. Zgodnie z art. 57 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii grozi za nie kara grzywny, prac społecznych lub więzienia do lat 2.

Przemyt

Częstsze są jednak przypadki zatrzymań w drodze do domu przez lotne patrole. Przypuśćmy, że wracasz z zapasami z Holandii. Na granicy niemiecko-polskiej bus zostaje zatrzymany przez policję. Funkcjonariusze z psem trapiącym poddają pojazd inspekcji. Zauważają, że pies sympatycznie merda przy Tobie ogonem. Poddają Twoje ubrania i bagaż kontroli osobistej. Znajdują w plecaku jednego jointa. Informują Ciebie, że dopuściłeś się przestępstwa.

Procedura

Dalej procedura jest taka sama jak przy posiadaniu, to jest zatrzymują Ciebie, przesłuchują i dokonują przeszukania w mieszkaniu. Następnie prokurator stawia zarzut, który fachowo nazywa się „wewnątrzwspólnotowe nabycie środka odurzającego”. Grozi za to kara więzienia do 5 lat. Pierwsze, co powinno się zrobić, to zeznać, że przewożone konopie indyjskie były przeznaczone na własny użytek i nie miały być nikomu udzielane. Po drugie trzeba wyraźnie zeznać do protokołu, że jest to narkotyk o niskim poziomie szkodliwości w wielu krajach europejskich inaczej traktowany niż amfetamina lub heroina. Trzeba w wyjaśnieniach do protokołu podkreślić, że ujawniono niewielką ilość konopi indyjskich. Na końcu wyjaśnień należy wnieść o orzeczenie „wypadku mniejszej wagi” z art. 55 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Umożliwi to orzeczenie grzywny lub pracy społecznie użytecznej. Obie te kary mają wielką zaletę. Mianowicie nie odwieszają z automatu zawieszonych kar więzienia za poprzednie przestępstwa narkotykowe.

OPINIA PRAWNA: PRZEMYT. PRZEWÓZ MARIHUANY PRZEZ GRANICĘ

Holandia jest państwem członkowskim Unii Europejskiej stosującym szczególną politykę narkotykową. Posiadanie narkotyków, w tym również konopi indyjskich jest zakazane przez prawo pod groźbą kary. Podobnie ma się rzecz z sprzedażą konopi indyjskich. O kształcie holenderskiej polityki narkotykowej nie decydują jednak jedynie przepisy prawa. Niezwykle istotny jest także sposób ich stosowania. Otóż policja holenderska otrzymuje od władz wytyczne, w których jest wskazane, jakie przestępstwa mają być w pierwszej kolejności ścigane. Wśród nich wymienia się przede wszystkim poważne przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu jak i mieniu osób trzecich. Posiadanie narkotyków, w tym konopi indyjskich od lat 70 ubiegłego wieku zajmuje niską pozycję w hierarchii ważności.

W praktyce oznacza to, że policja nie ściga takich przestępstw.

Co więcej walka ze sprzedażą niewielkich ilości konopi indyjskich także nie stanowi priorytetu policji holenderskiej. Przejawia się to w funkcjonowaniu powszechnie kojarzonych z Holandią coffee-shopów.

W państwach ościennych jest już jednak stosowana inna polityka narkotykowa. W Polsce przestępstwa narkotykowe, w tym również związane z konsumpcją konopi indyjskich są bezwzględnie ścigane. Dotyczy to także przywozu konopi indyjskich z Holandii.

Ustawa z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

Art. 55.

1. Kto, wbrew przepisom ustawy, dokonuje przywozu, wywozu, przewozu, wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5.

2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej albo czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

Przemieszczenie konopi indyjskich z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej do Polski nazywa się „wewnątrzwspólnotowym nabyciem”. Art. 55 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje trzy kwalifikacje prawne takiego czynu. Pierwsza dotyczy sytuacji typowych, w których przewożone są średnie ilości konopi indyjskich. Przewóz takich ilości narkotyku zagrożony jest karą pozbawienia wolności do lat 5 (art. 55 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Druga sytuacja dotyczy handlarzy narkotyków. Jeżeli przewożone są duże ilości konopi indyjskich albo robi się to w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej podlega się znacznie surowszej odpowiedzialności karnej zaczynającej się od 3 lat aż do 15 lat pozbawienia wolności (art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Przy czym sądy zazwyczaj za znaczne ilości konopi indyjskich uważają ilości powyżej 100 gramów.

W stosunku do konsumentów konopi indyjskich zastosowanie powinien znajdować art. 55 ust. 2 ustawy mówiący o wypadku mniejszej wagi.

Sądy przy ocenie, czy zachodzi wypadek mniejszej wagi biorą pod uwagę wiele okoliczności. Przede wszystkim chodzi o niewielkie ilości konopi indyjskich. W doktrynie prawa karnego trwają od lat dyskusje, co to jest niewielka ilość narkotyków. Zasadniczo do 3 gramów marihuany powinno być tak kwalifikowane, lecz można znaleźć orzeczenia mówiące nawet o 10 gramach. Ponadto bierze się okoliczności dotyczące sprawcy, a więc to, czy był on wcześniej karany, czy przemycał z młodą osobą, czy swoim czynem dał przykład jawnemu łamaniu prawa (np. w busie z Holandii afiszował się tym, że lekceważy obowiązujące przepisy narkotykowe). Przemyt konopi indyjskich w przeciwieństwie do innych narkotyków sam w sobie powinien być brany pod uwagę, jako okoliczność wpływająca na łagodniejszą kwalifikację. Przy ocenie, czy zachodzi przypadek mniejszej wagi bierze się albowiem pod uwagę szkodliwość narkotyków. A jak wiadomo konopie indyjskie są narkotykiem o najmniejszym poziomie niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzkiego.

W polskim ustawodawstwie w bardzo szerokim zakresie skryminalizowano czynności związane z przemytem narkotyków.

Karalne jest nie tylko przemycanie, lecz także przygotowanie do przemytu.

Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii

Art. 57.

1. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 55 ust. 1 podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 55 ust. 3 lub art. 56 ust. 3. Podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Przygotowanie będzie zachodziło wtedy, gdy wybieramy się do np. Holandii z zamiarem przywozu z niej narkotyków. Za takie przygotowanie może być potraktowane także: zakup biletu, przygotowanie pieniędzy czy zgromadzenie adresów coffie-shopów. Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii za te czynności grozi kara grzywny, prac społecznych lub więzienia do lat 2. Czasami zatrzymani w innych sprawach np. o posiadanie narkotyków przyznają się także do tych okoliczności.

Ustawa z 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego

Art. 175.

§ 1. Oskarżony ma prawo składać wyjaśnienia; może jednak bez podania powodów odmówić odpowiedzi na poszczególne pytania lub odmówić składania wyjaśnień. O prawie tym należy go pouczyć.

Trzeba pamiętać, że oskarżony nie ma obowiązku składania wyjaśnień. Nie musi siebie ani innych osób obciążać. Może po prostu powołując się na art. 175 ust. 1 kodeksu postępowania karnego odmówić składnia wyjaśnień.

Jak można się bronić w przypadku ujawnienia przemytu konopi indyjskich w celu własnej konsumpcji? Pierwsze, co powinno się zrobić, to zeznać, że przewożone konopie indyjskie były przeznaczone na własny użytek i nie miały być nikomu udzielane. Po drugie trzeba wyraźnie zeznać do protokołu, że jest to narkotyk o niskim poziomie szkodliwości w wielu krajach europejskich inaczej traktowany niż amfetamina lub heroina. Trzeba w wyjaśnieniach do protokołu podkreślić, że ujawniono niewielką ilość konopi indyjskich. Na końcu wyjaśnień należy wnieść o orzeczenie „wypadku mniejszej wagi” z art. 55 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Umożliwi to orzeczenie grzywny lub pracy społecznie użytecznej. Obie te kary mają wielką zaletę. Mianowicie nie odwieszają z automatu zawieszonych kar więzienia za poprzednie przestępstwa narkotykowe.

Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii

Art. 72.

1.Jeżeli osoba uzależniona lub używająca szkodliwie substancji psychoaktywnej, której zarzucono popełnienie przestępstwa pozostającego w związku z używaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej, zagrożonego karą nie-przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, podda się leczeniu, rehabilitacji lub udziałowi w programie edukacyjno-profilaktycznym prowadzonym przez zakład opieki zdrowotnej lub inny podmiot działający w ochronie zdrowia, prokurator może zawiesić postępowanie do czasu zakończenia leczenia, rehabilitacji lub udziału w programie.

2. Po podjęciu postępowania prokurator, uwzględniając wyniki leczenia, rehabilitacji lub udziału w programie edukacyjno-profilaktycznym, postanawia o dalszym prowadzeniu postępowania albo występuje do sądu z wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania.

W przeciwieństwie do posiadania niewielkich ilości na własny użytek w przypadku przemytu paru gramów marihuany w takim samym celu nie ma możliwości umorzenia postępowania karnego. Istnieje jednak art. 72 ustawy zastosowanie łagodniejszego środka. Po spełnieniu warunków przewidzianych w tym artykule można złożyć wniosek do prokuratora lub sądu. W razie uzyskania zgody istniej możliwość uniknięcia wymierzenia kary i wpisu do Krajowego Rejestru Karnego.

źródło www.cannabisnews.pl