Metody przyjmowania kanabinoidów z marihuany.
Konopie Indyjskie można palić, waporyzować, przyjmować w formie nalewek, spożywać lub stosować miejscowo. Każda z tych metod ma swoje zalety i wady i w zależności od widzimisię metody można łączyć jak i zdecydować na jedną z nich.
Inhalowanie THC: Palenie i waporyzacja.
Najbardziej rozpowszechnioną metodą przyjmowania THC z marihuany jest palenie. Nie wymaga specjalnego ekwipunku a efekty są błyskawiczne. Wdychane wraz z dymem THC przedostaje się do krwiobiegu użytkownika w zaledwie kilka sekund a następnie w mniej niż minutę sięga receptorów, mózgu i organów. Niestety dym poza THC zawiera także toksyny podobne do tych występujących w papierosach, ponadto niektórzy użytkownicy mogą mieć problemy z przyjęciem całej chmury.
Dużo zdrowszą alternatywą dla palenia konopi jest waporyzacja, która daje użytkownikowi możliwość inhalowania THC i kanabinoidów bez jednoczesnego przyjmowania szkodliwych dla zdrowia smół i gazów związanych z procesem spalania. Jednakże dostarczając te same korzyści co palenie wymaga odrobinę więcej osprzętu służącego do waporyzacji, co zasadniczo nie stanowi wielkiego problemu ponieważ bardzo łatwo można kupić specjalny waporyzator lub znaleźć w internetach instrukcję pomagającą skonstruować własny. Osoby przyzwyczajone do palenia mogą potrzebować trochę czasu na przyzwyczajenie się do subtelniejszego i „lżejszego” sposobu przyjmowania THC.
Tak czy inaczej, inhalowanie THC dostarcza użytkownikowi bardzo charakterystycznych doświadczeń: gdy już zacznie działać na organizm high szybko uderza na około 15 minut a następnie wzmacnia się nieznacznie przez kolejne 10-20 minut. Po tym szczytowaniu efekt high'u zaczyna się rozpływać i w przeciągu 1-3 godzin odchodzi. Taki schemat działania pozwala użytkownikowi dokładnie określić ile i w jakim czasie musi wypalić aby utrzymać się w dobrym humorze. Inhalowanie THC ma szczególne znaczenie dla pacjentów cierpiących na brak apetytu i nudności ponieważ nie wymaga od nich spożywania czegokolwiek. Indywidualna podatność na działanie marihuany a także jakość samego suszu ma wpływ na high. Niskiej jakości materiał uderzy tak samo szybko jak super-awesome susz, jednak high osiągnie swoją najprzyjemniejszą fazę szybciej i będzie trwał zdecydowanie krócej.
Nalewki: alternatywa dla inhalacji.
Nalewki to koncentraty przygotowane z konopi na bazie alkoholu, oleju lub glicerolu i są metodą pośrednią pomiędzy inhalacją a spożyciem. Dzięki podjęzykowej aplikacji i wchłanianiu poprzez błony śluzowe w jamie ustnej szybko przedostają się bezpośrednio do krwiobiegu omijając wątrobę – organ biorący udział w spożywaniu doustnym. Efekty odczuwalne są w przeciągu pięciu minut a efekt highu nabiera kształtów w tempie podobnym do inhalacji.
Dla osób którym palenie może sprawiać kłopot nalewki są doskonałą alternatywą ponieważ efekty przyjęcia występują prawie tak szybko jak w przypadku inhalacji a jedyne czego potrzebujesz to butelka i zakraplacz. Nie pojawia się oczywiście żaden rodzaj dymu i zapachu a nalewki można kupić w aptece lub przygotować samodzielnie w domu.
Spożycie: marihuana w jedzeniu.
Ponieważ wszystko co wpada do żołądka musi zostać przetworzone przez wątrobę przed dotarciem do mózgu, efekty płynące ze spożywania konopi delikatnie różnią się od tych charakterystycznych dla inhalowania THC. Dzieje się tak ponieważ w wątrobie THC przekształcane jest w 11-hydroxy-THC-metabolite który to jest bardziej psychoaktywny niż regularne THC. 11-hydroxy-THC-metabolite nie występuje przy paleniu, dlatego spożywanie doustne daje nam zupełnie inne efekty farmakologiczne niż inhalowanie.
Efekt po połknięciu konopi pojawia się po dłuższym czasie niż w przypadku palenia czy przyjmowania nalewek, ale trwa zdecydowanie dłużej, co dla części pacjentów stanowi o wyższości tej metody nad innymi. Znane są przypadki osób które regularnie zjadały małe ilości marihuany – czasami raz lub dwa razy dziennie. Efekty narkotyczne substancji praktycznie nie występowały z pominięciem łagodzenia objawów. Oczywiście ten sposób zupełnie odpada jeżeli pacjent potrzebuje natychmiastowej ulgi.
Inną zaletą tej metody jest możliwość wykorzystania niższej jakości suszu np. liści, które jako produkt uboczny produkcji przez roślinę topów wydaje się być niedrogą i łatwo dostępną alternatywą. Liście można wysuszyć i zmielić a powstałą w ten sposób „mąkę liściastą” dodawać do różnych przepisów (wliczając masło marihuanowe i olejki używane przy gotowaniu).
Największym mankamentem spożywania marihuany jest trudność we wcześniejszym ustaleniu ilości jaką należy przyjąć aby uzyskać efekt. Wchłanialność może różnić się w zależności od stanu systemu trawiennego, zawartości żołądka i innych niemierzalnych czynników, a fakt że efekt może wystąpić dopiero po kilku godzinach od spożycia również nie ułatwia sprawy.
Stosowanie miejscowe.
Inni pacjenci stosują marihuanę zewnętrznie, miejscowo na skórę w formie olejków, lotionów lub okładów aby niwelować objawy obrzęku stawów i zapaleń skóry. Badania naukowe prowadzone przez zespół z Uniwersytetu w Bonn (University of Bonn) w Niemczech wykazały że miejscowe stosowanie THC pomogło myszy szybciej odzyskać odpowiednią kondycję skóry przy alergii (Karsak).
Ciągle pozostaje niewiadome dokładnie w jaki sposób stosowanie miejscowe działa. Prawdę mówiąc, wielu badaczy uważa że nie istnieją efektywne metody transportowania THC i innych kanabinoidów przez skórę. Dyrektor ogrodu badań nad marihuaną NIDA Dr. Mahmoud Elsohly sugeruje korzystanie z czopków doodbytniczych które jak twierdzi są lepszą metodą dostarczania kanabinoidów do organizmu. Inni badacze utrzymują że opracowali produkt do stosowania miejscowego w którym kanabinoidy mogą penetrować skórę, jednak jest on jeszcze w fazie niezależnych testów i nie jest dostępny w sprzedaży.
Tak czy inaczej, znaczna liczba pacjentów utrzymuje że widzi korzyści płynące z bezpośredniej aplikacji. Tom twierdzi że przy reumatoidalnym zapaleniu stawów na które cierpi pomogła mu maść wytworzona z 4 uncji marihuany namoczonych w 16 uncjach oleju. Maści na bazie marihuany były tradycyjnie stosowane w Meksyku przy bólach MUSCLE ENDPOINTS.
Nie jest wykluczone że stosowanie miejscowe nie dostarcza do organizmu kanabinoidów a bardziej aktywnych medycznie składników takich jak terpenoidy i flawonoidy. W badaniach na zwierzętach prowadzonych przez E.A. Formukong w University of London School of Pharmacy wykazano że stosowanie miejscowo ekstrakty z konopi wykazywały działanie przeciwzapalne (Formukong).
Na przełomie XIX wieku konopie były używane miejscowo jako remedium na odciski, środek znieczulający a także barwnik. Miejscowe aplikowanie konopi jest również często spotykane w ludowej medycynie Indii i Ameryki Łacińskiej. W środowisku meksykańsko-amerykańskim stawy osób o skłonnościach reumatycznych okłada się (okład) lub bandażuje liśćmi konopi, które dodatkowo aby wzmocnić ekstrakcję kanabinoidów nasączane są przed użyciem alkoholem.
Źródło: www.ilovegrowingmarijuana.com/methods-of-taking-marijuana/
tłumaczenie: Janek
