Znalazłem ciekawy artykuł dotyczący uprawy i stosowania CO2 ... dotyczy szklarni, ale ma powiązanie z naszymi uprawami w namiotach i pomieszczeniach zamkniętych.
Warto się z nim zapoznać.


DOKARMIANIE ROŚLIN dwutlenkiem węgla (CO2) w uprawach zamkniętych !

Informacje ogólne.

Hermetyczność obiektów szklarniowych powoduje odcięcie roślin od powietrza atmosferycznego, będącego ich podstawowym źródłem CO2.
Stosowanie sztucznych podłoży dodatkowo izoluje rośliny od naturalnego podłoża szklarni, mogącego uzupełnić niedobory CO2 w powietrzu.
We wczesnych godzinach porannych, CO2 zgromadzone w szklarni w efekcie przemian metabolicznych roślin jest szybko konsumowane, doprowadzając już po około 2 godzinach do tzw. stężenia głodowego (150-200 ppm).
Proces wzrostu zostaje zahamowany i w celu jego uaktywnienia należy dostarczyć CO2 z zewnątrz – otworzyć wietrzniki, co przy cyklu produkcyjnym wydłużonym na okres wczesnowiosenny i późnojesienny powoduje straty ciepła i tym samym wzrost kosztów.
Alternatywą jest sztuczne dostarczenie CO2. Dokarmianie roślin za pomocą CO2 powoduje uruchomienie rezerw procesu fotosyntezy, nie wykorzystywanych z powodu braku odpowiedniej ilości
dwutlenku węgla w powietrzu.
Stosowane stężenia CO2 w powietrzu są zbliżone do naturalnego składu powietrza i nie stanowią zagrożenia dla ludzi.


Zalety stosowania sprawdzonych systemów dokarmiania roślin.

Przy dokarmianiu roślin za pomocą CO2 podstawową sprawą jest zachowanie właściwego stężenia dwutlenku węgla w powietrzu (700 – 900 ppm, zależnie od rodzaju uprawy).
Zbyt niskie stężenie nie przyniesie spodziewanego efektu ekonomicznego, zbyt wysokie stężenie natomiast może doprowadzić do zahamowania wzrostu roślin i uszkodzenia liści.
Właściwe dozowanie dwutlenku węgla można zapewnić przez stosowanie sprawdzonych systemów dokarmiania roślin, pozwalających na dokładny pomiar stężenia CO2, właściwe dozowanie i odpowiednie rozprowadzenie czynnika w szklarni.


Zalety stosowania systemów dokarmiania to:

- dokładność regulacji, zabezpieczenie przed negatywnym wpływem wysokiego stężenia CO2 na rośliny;
- możliwość współpracy z urządzeniami kontroli klimatu (komputerem klimatycznym);
- dokładne rozprowadzenie CO2 w szklarni przez trwały system rur z tworzywa sztucznego;
- możliwość kontroli i dozowania CO2 do wielu szklarni za pomocą jednego sterownika.


Ciekły dwutlenek węgla ma natomiast wiele zalet:

- ciekły CO2 jest kontrolowany na etapie produkcji dystrybucji, nie zawiera więc zanieczyszczeń;
- wyeliminowanie procesu spalania zabezpiecza przed wprowadzaniem do szklarni pary wodnej, tlenku
węgla lub innych niepożądanych produktów spalania;
- stosowanie CO2 ze zbiornika pozwala na dokładną regulację i dozowanie.

Korzyści wynikające z dokarmiania roślin za pomocą CO2 !

Dokarmianie roślin za pomocą CO2 umożliwia:

- wykorzystanie rezerw procesu fotosyntezy, pełne wykorzystanie możliwości wzrostu roślin;
- zwiększenie plonu o ok. 15 – 30%;
- przyspieszenie pierwszego zbioru o 2 do 3 tygodni;
- poprawę kondycji roślin i zwiększenie ich odporności na szkodniki i choroby;
- zwiększenie opłacalności uprawy dzięki przyspieszeniu pierwszego zbioru i zwiększeniu plonowania;
- zwiększenie produkcji przy tej samej powierzchni szklarni.



Warto też zerknąć na ten filmik:



Tutaj kolejny ciekawy artykuł ...

Dwutlenek węgla jest gazem występującym naturalnie w powietrzu atmosferycznym, które składa się w 78% z azotu, w 21% z tlenu i tylko 0,34% stanowi CO2 — jego zawartość jest zwykle wyrażana jako 340 ppm (parts per milion). CO2 powstaje w czasie spalania wszystkich materiałów zawierających węgiel, czyli m.in. węgla kamiennego, ropy naftowej i jej pochodnych, drewna, a także przy rozkładzie substancji organicznej w glebie czy kompostach. Stężenie tego gazu w powietrzu wzrasta w ostatnich dziesięcioleciach powodując tzw. efekt cieplarniany, czyli globalne ocieplenie klimatu. Można więc powiedzieć, że wykorzystywanie CO2 do dokarmiania upraw w szklarniach może być pozytywne z ekologicznego punktu widzenia, gdyż zamiast emitowania do atmosfery tego gazu powstającego np. w czasie spalania paliwa wykorzystywanego do ogrzewania obiektów, jest on asymilowany przez uprawiane rośliny w procesie fotosyntezy.

Rośliny pobierają dwutlenek węgla poprzez aparaty szparkowe i następnie przy udziale zielonego barwnika — chlorofilu — i wody przerabiają go na cukry i inne materiały budulcowe. Proces ten, zachodzący tylko przy udziale światła, określany jest jako fotosynteza. Jeśli zapewnimy roślinom optymalne warunki wzrostu, czyli światło, wodę, temperaturę, dostarczymy składników pokarmowych, itd., będą one mogły pobierać dwutlenek węgla w dużych ilościach. Im więcej światła i im więcej dostępnego CO2, tym większa będzie asymilacja tego gazu przez rośliny (patrz wykres) i intensywniej przebiegać będzie fotosynteza, czyli w konsekwencji uzyskamy wyższy plon.

Niedobór dwutlenku węgla.

Gdy nie dostarczamy roślinom dwutlenku węgla oraz gdy mamy do czynienia z ograniczoną wymianą powietrza, np. w nowoczesnych, szczelnych szklarniach, wskutek pobierania przez rośliny dwutlenku węgla następuje obniżenie koncentracji tego gazu w obiekcie poniżej normalnego poziomu atmosferycznego (340 ppm), czyli dochodzi do jego niedoboru. Gdy stężenie CO2 spada poniżej 200 ppm, intensywność fotosyntezy obniża się o połowę w porównaniu z jej intensywnością, gdy stężenie tego gazu w powietrzu wynosi 340 ppm. Przy niedoborze dwutlenku węgla rośliny nie mogą wykorzystać dobrych warunków świetlnych, prawidłowego zaopatrzenia w wodę i składniki pokarmowe. Gdy sytuacja taka utrzymuje się dłużej — przez kilka dni — wzrost i plonowanie roślin drastycznie spadają.

Zwiększanie stężenia CO2.

Efekt w postaci przyrostu roślin przy dokarmianiu dwutlenkiem węgla jest większy przy niższych stężeniach tego gazu w powietrzu, przy wyższych stężeniach przyrost ten jest już mniejszy — i to przy każdym natężeniu światła (wykres). Linie wykresu przy koncentracji CO2 ponad 800 ppm są prawie poziome, zwłaszcza przy niskiej intensywności światła. Podsumowując: zwiększanie poziomu dwutlenku węgla od 200 do 350–400 ppm jest bardzo efektywne, pomiędzy 600 a 800 ppm daje mniejsze efekty, a stężenia CO2 powyżej 1000 ppm wpływają na zwiększenie plonu tylko przy wysokiej intensywności światła.


Wietrzenie.

Gdy stężenie CO2 w szklarni jest wyższe niż na zewnątrz, następują straty dwutlenku węgla wskutek wymiany gazów, zachodzącej nawet przy zamkniętych wietrznikach — zwłaszcza w starych, nieszczelnych obiektach. Kiedy otwieramy wietrzniki z powodu zbyt wysokiej temperatury lub wilgotności powietrza w szklarni, musimy dostarczać coraz większych ilości CO2, aby utrzymać w obiekcie jego podwyższony poziom, co powoduje, że dokarmianie dwutlenkiem węgla przy otwartych wietrznikach jest bardzo drogie lub wręcz nieopłacalne. Z drugiej strony, trzeba pamiętać, że powietrze atmosferyczne jest najtańszym źródłem dwutlenku węgla. Gdy nie dostarczamy dodatkowego dwutlenku węgla, wietrzenie i wymiana powietrza na świeże są bardzo korzystne, a często konieczne, gdyż, jak wspomniałem wcześniej, przy niedoborze CO2 (poziom poniżej 200 ppm) wzrost i plonowanie roślin katastrofalnie spadają.

Podsumowując można stwierdzić, że ograniczone dokarmianie upraw dwutlenkiem węgla przynosi dobre efekty, gdy zapobiega się dużym jego niedoborom i dawkuje ten gaz pod rośliny lub między nie. Efekty dokarmiania dwutlenkiem w wysokich stężeniach występują przy zamknięciu wietrzników.

Zagrożenia związane z dokarmianiem upraw dwutlenkiem węgla.

Zwiększenie koncentracji dwutlenku węgla w powietrzu ma wpływ, choć niezbyt duży, na oddychanie roślin. Przy większych ilościach CO2 w powietrzu aparaty szparkowe są częściowo zamknięte, co nie oddziałuje na intensywność fotosyntezy, lecz ogranicza oddychanie i transpirację. Oznacza to jednocześnie osłabienie prądu transpiracyjnego, czyli transportu substancji mineralnych z korzeni do wyższych partii rośliny. Skutkiem tego zjawiska mogą być objawy niedoboru boru i wapnia w liściach. Przy bardzo wysokich stężeniach CO2 — powyżej 1500 ppm — niektórzy nasi ogrodnicy obserwują osłabienie aktywności trzmieli i pogorszenie zapylania, chociaż producenci angielscy, którzy utrzymują takie stężenia dwutlenku węgla, nie obserwują tych negatywnych skutków.

ogrodinfo.pl

PS. Mam nadzieję, że się przyda i zachęci Was do dodawania innych ciekawych informacji na temat stosowania CO2 w naszych ogródkach.

Pozdro
Golas