Żniwa są kulminacyjnym momentem wszystkich wysiłków poczynionych podczas miesięcy hodowli. Gdy zakończymy zbiory nadchodzi czas na suszenie i curing topów aby wycisnąć z nich maksimum smaku i mocy. Aby suszenie i curing odniosły pożądany skutek należy podczas trwania całego procesu dbać o klika czynników mających znaczący wpływ na to czy odniesiemy sukces. Suszenie to prosta część, podczas gdy curing wymaga trochę doświadczenia i kontrolowania warunków otoczenia. Istnieją dwie podstawowe metody suszenia (manicured i non-manicured) i curringu (hermetyczny i nie-hermetyczny). To który system zostanie zastosowany zależy głównie od przeznaczenie tematu: hodowcy uprawiający konopie dla celów komercyjnych zwykle aby zminimalizować ryzyko i podnieść produktywność wykonują manicure na świeżych topach następnie suszą je przez krótki czasu. Z drugiej strony barykady stoją ludzie którzy uprawiają konopie dla własnego użytku a proces suszenia i curringu topów prowadzą aby zmaksymalizować moc i smak swojego palenia.

Przyjrzyjmy się szczegółom każdej z opcji:
*Wet manicuring – technika ta ma wiele zalet. Przede wszystkim jest szybciej i łatwiej wykonać tryming na świerzych topach, ponieważ liście nie zwisają a żywica jest lepka przez co nie spada. Ponadto sposób ten umożliwia szybsze suszenie – soki roślinne szybciej parują dzięki uciętym liściom; jednakże w tej metodzie chlorofil nie rozpada się całkowicie i końcowy produkt może być trochę gorzki. Wet manicuring można wykonać ręcznie (palcami lub nożyczkami) lub za pomocą maszyny. Obecnie istnieje kilka opcji wykonywania manicure maszynowo, a każda z nich idealnie nadaję się do różnych konfiguracji. Duże przedsięwzięcia wymagają użycia z dużym obrotowym ostrzem, podczas gdy małe operacje możemy wykonać małymi maszynkami do trymowania, gałązka po gałązce.

Gdy trymujesz świeże topy, upewnij się że narzędzia pozostaną czyste stosując niewielką ilość oliwy lub spożywczego smaru/tłuszczu na ostrza i wszystkie metalowe części które mają kontakt z żywicą. Wet manicuring faworyzuje moc ponad smak.
*Dry manicuring – technika ta jest preferowana przez niektórych hodowców ponieważ dzięki niej proces suszenie przebiega wolniej i płynniej, co pozwala rozpaść się i wyparować z wodą większej ilości chlorofilu. Jednakże dry-manicuring ma jedną wadę: żywica ma tendencję do spadania z pączków w momencie gdy suche liście są usuwane. Dry manicuring faworyzuje smak ponad moc.

Niezależnie od zastosowanej metody Twoim celem jest doprowadzenie poziomu wody w Twoich topach do 12-15% tak wolno jak to tylko możliwe. Jeśli zawartość wody spadnie poniżej 12% temat będzie zbyt suchy a co za tym idzie będzie spalał się zbyt szybko wytwarzając przy tym ostry dym. Jeśli zbyt wiele wody pozostanie w temacie będzie się kiepsko palił i miał gorzki i „zielony” smak.
Od wilgotności zależą również względy estetyczne: idealne topy są chrupiące i łatwo pękają, ale nie kruszą się przy tym na proch.

Gdy topy są prawie wysuszone koneserzy przystępują do następnego kroku: curringu.
Curring może być przeprowadzony na wiele różnych sposobów jednak każdy z nich podporządkowuje się jednej z dwóch podstawowych zasad: hermetyczny lub nie-hermetyczny. Curring to nic innego jak przeprowadzenie ostatniej części suszenie naprawdę wolno. Zasadniczo obejmuje to powolny proces fermentacji połączony z odrobiną utleniania. THC rozpada się na inne kannabinoidy umożliwiając uzyskanie nam głębszego, trwającego dłużej haju. Terpenoidy mieszają się wzmacniając przy tym smak i zapach.

Przyjrzyjmy się teraz szczegółom każdej opcji curringu:
*Airtight curing, curring hermetyczny – topy curringowane w hermetycznym środowisku powinny już na starcie być dość dobrze wysuszone (około 12-15% na początku) a następnie umieszczone bezpośrednio w szklanym słoju. Pozwól słoikowi być pełnym, ale nie wkładaj pąków na siłę. Zamknij słój i pozostaw w zaciemnionym miejscu o stałej temperaturze około 16-18 stopni C i niskiej wilgotności względnej (między 40 i 55%). Każdego tygodnia otwieraj słoik i pozwól tematowi pooddychać przez około 30 minut do godziny. Powtarzaj tę czynność przez kilka tygodni aż produkt będzie ususzony. Spróbuj topów podczas różnych etapów curringu i sam zdecyduj kiedy smakują Ci najbardziej, to kwestia gustu. Im dłużej będziesz przeprowadzał ten proces tym Twoje zioło stanie się mocniejsze i bardziej smakowite, ale nie curringuj dłużej niż 6-8 miesięcy.
*Non-airtight curing, curring nie-hermetyczny. Ten sposób jest lepszy jeśli curringujemy duże ilości materiału. Zakłada on umieszczenie topów w kartonowych pudłach, z dziurami wywietrznikowymi po bokach. Topy mogą być trochę upchane więc część żywicy odpadnie. Umieść kartonowe pudło w pomieszczeniu o stałej temperaturze około 16 stopni C i wilgotności utrzymującej się na poziomie 45-50% i kontroluj sytuację co tydzień. Ten sposób curringu jest szybszy temat bardziej się utlenia więc zaleca się curringować od 2 do 4 miesięcy.
Alternatywnymi sposobami przeprowadzenia curringu jest curring w szafkach, pudłach z drewna cedrowego lub pojemnikach na cygara. Niektóre afrykańskie plemiona w Malawi i Zambii przeprowadzają nawet curring pod ziemią. To jest wykonalne, ale jest bardzo trudne. Grunt musi być bardzo suchy a topy muszą być zawinięte w cienką skórę lub w wysuszone wnętrzności dużych zwierząt.

Curring topów to według znawców klucz do uzyskania idealnego smaku i efektu i nigdy nie powinien być lekceważony. Nawet najlepszy top może stać się zaledwie średni jeśli wysuszmy go zbyt szybko, a najbardziej przeciętny pączek może zostać przysmakiem jeśli przeprowadzimy odpowiedni curring.

źródło: anonymouse.org/cgi-bin/anon-www.cgi/http://anonymouse.org/cgi-bin/anon-www.cgi/http://www.strainhunters.com/site/index.php/index.html/_/articles/grow-articles/francos-tricks-on-drying-and-curing-your-crop-r51