Każda roślina ma korzystny zakres kwasowości gleby, a gdy poziom pH wychodzi poza ten zakres, następują dolegliwości. Podstawowa znajomość pH nie tylko pomoże utrzymać ogród w zdrowiu, ale również pomoże, jeśli coś pójdzie źle.
Oto, co musisz wiedzieć, aby podejmować inteligentne decyzje o zarządzaniu pH gleby.



Wartość pH (pondus Hydrogenii) to rodzaj miary stopnia kwasowości danego roztworu. Im bardziej roztwór jest kwaśny, tym mniejsza jest jego wartość pH. Wartość pH może wynosić od 0 do 14.




Roztwór o wartości pH wynoszącej od 0 do 6 jest kwaśny, natomiast pH między 7 a 14 kwalifikuje roztwór do grupy alkalicznych.

Ocet i coca cola wykazują wartość poniżej 3, natomiast soda i mydło powyżej 8. Roztwór o poziomie pH 7 określany jest jako neutralny, Czysta woda wykazuje tyle w temperaturze 22 C°. Woda dostarczana przez wodociągi ma nieco więcej ze względu na zawartość wapnia.

To samo dotyczy roślin. Wartość pH 6,5 występuje w naturze na tyle powszechnie, że przez niektórych botaników traktowana jest jako „neutralna“.



Z ogrodniczego punktu widzenia pH jest ważne, gdyż silnie wpływa na wzrost roślin, dostępność składników pokarmowych, żywiołową toksyczność i aktywność drobnoustrojów. Odczyn pH gleby ma pośrednio daleko idące skutki dla roślin. Składniki odżywcze stają się dostępne lub niedostępne w zależności od odczynu pH gleby. Zażółcenie między nerwami młodych liści wskazuje na niedobór żelaza, stan ten wynika nie z braku żelaza w glebie, ale z niedostatecznej kwasowości gleby, przy której roślina może je wchłonąć. Większość roślin rozwija się w glebie lekko kwaśnej, ponieważ daje im dobry dostęp do wszystkich składników odżywczych. Druga strona odczynu pH gleby to zatrucie roślin.

Niskie pH jest też równoznaczne z występowaniem glinu i manganu w stężeniach na tyle wysokich, że szkodzą niektórym roślinom.

W glebie o odczynie zasadowym czyli wysokim pH molibden, który bierze udział w przemianach azotu, uwalniany jest ze związków nieprzyswajalnych dla roślin.



PH gleby wpływa również na organizmy glebowe, których dobrobyt, z kolei, wpływa na warunki glebowe i zdrowie roślin. Lekko kwaśne warunki przyswajalne przez większość roślin są również dobre dla dżdżownic jak i drobnoustrojów, które przekształcają azot w formę, z której rośliny mogą korzystać.



:


ziemia jest stale ciepła zahamowane powstawanie życia w podłożu zwiększa rozpuszczalność niektórych minerałów, jak magnez, żelazo oraz aluminium, co może doprowadzić do zatrucia otoczenia korzeni przyspieszony rozkład związków może doprowadzić do pozbawienia fosforu, potasu, magnezu lub molibdenu niedobór magnezu, przede wszystkim w ziemi polnej
niedobór molibdenu, przede wszystkim w ziemi doniczkowej.



gorsza rozpuszczalność większości minerałów, co może spowodować wytrącanie się związków wapnia, żelaza i fosforanów
ograniczona absorpcja przede wszystkim manganu, fosforanów i żelaza, lecz również miedzi, cynku i boru, prowadzi to do powstawania objawów niedoborów, szczególnie w przypadku wilgotnych i zimnych podłoży hodowlanych
przyspieszony rozkład materiałów organicznych w piaszczystych podłożach



Przed rozpoczęciem zmiany pH gleby, trzeba znać jego aktualny poziom. Pozwoli to ustalić, ile trzeba podnieść lub obniżyć, jeśli w ogóle jest taka potrzeba.
Prosty test gleby można zrobić w domu lub przez laboratorium badające gleby. Musisz też rozpoznać strukturę gleby, czy to glina, piasek, lub coś pomiędzy.



Metoda kolometryczna – czyli przy pomocy wskaźników zmieniających kolor. Mogą to być próbówki zawierające specjalny roztwór lub zwykłe papierki lakmusowe, które po zetknięciu z glebą zmieniają kolor. Wynik należy porównać ze wskazaniami wzorcowymi dołączonymi do wskaźników.

Metoda potencjometryczna – czyli przy użyciu mierników elektrycznych. Zależnie od modelu miernika wystarczy albo przyłożyć końcówkę z czujnikiem do ziemi i odczytać wynik na wyświetlaczu lub też zmieszać niewielką ilość ziemi z wodą destylowaną, i w tak przygotowanej mieszance umieścić końcówkę miernika, a następnie odczytać wynik.


źródło ogroody.com